تعیین ارتباط بین استرس و رضایت شغلی در کارکنان تربیت بدنی نیروی انتظامی …

– رابطه معنی داری بین سن و سابقه کار دبیران تربیت بدنی در سه حالت استرس شغلی دیده نشد.
– بین وضعیت تاهل، رشته تحصیلی، میزان تحصیلات، وضعیت استخدامی و جنسیت دبیران نیز با سه حالت استرس شغلی تفاوت معنی داری دیده نشد.
– بین منطقه محل خدمت دبیران و سه حالت استرس شغلی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
– بین سایر متغیرهای استرس زا در سه حالت استرس شغلی دبیران تربیت بدنی مانند مشکلات رفتاری، تغذیه، فضای سرپوشیده ورزشی، درجه سختی کار و فرسودگی جسمانی، پایین بودن ضریب درس تربیت بدنی و عدم همکاری معلمین سایر دروس رابطه معنی داری مشاهده شد(۲۲).
مشتاقی (۱۳۸۱) در پژوهش خود با عنوان بررسی علل استرس شغلی و راههای کاهش آن از دیدگاه مدیران آموزشی متوسط استان کهگلیویه و بویراحمد این نتایج را بدست آورد : بین مدیران آموزشی زن و مرد از نظر علل استرس شغلی تفاوتی وجود نداشت اما شایع ترین علل و عوامل استرس شغلی مربوط به عوامل محیطی است و شایع ترین راهها کاهش و انطباق با استرس مربوط به عوامل سازمانی می‌باشد و همبستگی علل و عوامل ایجاد کننده استرس شغلی مدیران با متغیرهای سابقه مدیریت، اندازه سازمان و سن مدیران تفاوت معنی داری وجود ندارد (۲۷).
محمدی (۱۳۸۲) در تحقیقی تحت عنوان بررسی عوامل استرس زای دبیران تربیت بدنی شهر رشت به این نتیجه رسید که رابطه پایین، مثبت و معنی داری بین هریک از عوامل استرس زای سازمانی با عوامل مدیریتی وجود دارد، ولی این رابطه بین کل عوامل استرس زای سازمانی با مدیریتی بیشتر از ۵۲% بود. میزان شیوع عوامل استرس زای سازمانی بیشتر از عوامل استرس زای مدیریتی بود. و ضمناً از بین عوامل استرس زای سازمانی، عامل : ساختار سازمانی و نظام پاداش دهی، و از بین عوامل استرس زای مدیریتی، عامل : مسئولیت شغلی و فناوری بالاترین میزان شیوع و اولویت را داشتند عامل استرس زای سازمانی در بین معلمان زیر ۳۰ سال بیشتر از معلمان ۴۰-۳۱ سال بیشتر از معلمان ۴۰-۳۱ سال و ۴۱ سال به بالا بود، این نتایج نشان داد که توجه به شرایط سازمانی و ماهیت شغلی معلمان تربیت بدنی و ورزش در بررسی و تحلیل عوامل استرس زای شغلی بسیار مهم است (۲۴).
نیکو (۱۳۸۴) در تحقیقی تحت عنوان بررسی فرهنگ سازمانی دانشگاه و ارتباط آن با استرس شغل کارکنان در دانشگاه شیراز به این نتیجه دست یافتند که بین فرهنگ سازمانی و استرس رابطه منفی معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که در بین ابعاد فرهنگ سازمانی، تنها حمایت مدیر و خلاقیت، متغیرهای پیش بینی کننده معتبری پیش بینی کننده معتبری برای استرس شغلی کارکنان می‌باشند (۳۲).
۲-۶-۲) تحقیقات خارج از کشور
تحقیقات انجام شده (۱۹۸۲-۱۹۹۳۹) نیز نشان داده است که گروه‌های مختلف معلمان، مربیان و اعضای هیات علمی تربیت بدنی و ورزش در کشورهای آمریکا، استرالیا، ایرلند وکانادا سه عامل را از عوامل اصلی استرس زای شغلی می‌دانند، هر چند به تربیت عامل کمبود وقت و زمان و حجم کار و حساسیت کار بیشتر استرس زا بودند. ولی شرایط و انتظارات خاص در حرفه مربیگری نیز تاثیر گذار می‌باشد. همان گونه که ویلیامز و میلر (۱۹۹۸) بیان کرده اند. جدول کاری شلوغ، انتظارات زیاد، کمبود وقت و زمان، وظایف متعدد و ساعات کار نامناسب در حرفه مربیگری از عوامل مهم ایجاد استرس شغلی است (۶۸).
کلی وگیل^[۱۹۶] (۱۹۹۳) در تحقیق کاملی براساس یک مدل شناختی – عاطفی، ویژگی‌های فردی، موضوعات و مشکلات مربیگری را در زمینه استرس شغلی بررسی کردند و نشان دادند که در این حرفه منابع بالقوه استرس زا بسیار زیاد است (۵۴).
ویلیامز و میلر^[۱۹۷] (۱۹۹۸) نیز با بررسی ماهیت تربیت بدنی و ورزش ساعات نامناسب کار، فشار زمان و وظایف متعدد، انتظارات زیاد و جدول کاری شلوغ را از مهمترین عوامل استرس زا در حرفه مربیگری تلقی می‌کنند و معتقدند که این منابع بالقوه استرس زا در سایر سازمان‌ها و مشاغل، زیاد مشاهده نمی شود (۶۷).
فیجین و بن سیرا^[۱۹۸] (۲۰۰۱) با بررسی تاثیر محیط کار معلمان و مربیات تربیت بدنی و ورزش، به این نتیجه رسیدند که شرایط ویژه حرفه و شغل مربیگری استرس زیادی را ایجاد می‌کند (۴۳).
۲-۷) تحقیقات انجام گرفته در رابطه با رضایت شغلی
۲-۷-۱) تحقیقات داخل کشور
جهانی (۱۳۷۳) در تحقیق خود پیرامون عوامل موثردر رضایت شغلی دبیران مدارس متوسطه شیراز به این نتیجه رسید که بین عوامل انگیزشی و محیطی با رضایت شغلی یک همبستگی متوسط معنی داری وجود دارد(۹).
رحیم پور (۱۳۷۵) پیرامون رابطه میزان انگیزش با رضایت شغلی کارکنان وزارت فرهنگ و آموزش عالی، عنوان می‌دارد که نوع استخدام و سابقه خدمت با رضایت شغلی رابطه معنی داری نداشت (۱۳).
مرتضوی (۱۳۸۳) در تحقیق خود به رابطه متغیرهایی همچون سن، میزان تحصیلات و جنس و سابقه خدمت آنها با رضایت شغلی پرداخت. محقق از تحقیقات خود نتیجه گرفت که سن و سابقه خدمت با رضایت شغلی یک رابطه U شکل است. یعنی میزان رضایت شغلی در اوایل و اواخر سالهای خدمت، زیادتر از سالهای میانی است. همچنین به بررسی رابطه بین سابقه خدمت و میزان تحصیلات با رضایت شغلی پرداخت و نتیجه گرفت که این رابطه معنی دار نیست (۲۶).
اصلان خانی (۱۳۷۵) در تحقیق خود پیرامون توصیف سبک‌های رهبری، جوسا

زمانی و ارتباط آن با میزان رضایت شغلی از دیدگاه اساتید ورزش دانشگاه‌های منتخب کشور به نتایجی رسید که به برخی از آنها اشاره می‌شود، یافته‌های وی نشان می‌دهد که هیچ یک از ویژگی‌های فردی از قبیل سن، سابقه، جنسیت، میزان تحصیلات و نوع استخدام با رضایت شغلی معنی دار آماری وجود ندارد. همچنین یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که مولفه شغلی و ماهیت آن بیشترین سهم را در وضع موجود رضایت شغلی گروه تحت بررسی دارد و در مقابل، حقوق و دریافتی و فرصت‌های پیشرفت و ارتقای شغلی کم ترین سهم را در این زمینه دارا است (۲).
بحر العلوم (۱۳۷۸) در تحقیقی پیرامون ارتباط بین فرهنگ سازمانی و سبک مدیریت با رضایت شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی شاغل در تهران به این نتیجه رسید که :
ارتباط بین جنسیت و رضایت شغلی مثبت ولی معنی دار نیست.
در مورد همبستگی بین جنبه‌های مختلف رضایت شغلی و سن تنها همبستگی احساس نسبت به کار به سن دارای ضریب (۳۱/ ۰ ) معنی دار بود.
همبستگی بدست آمده بین مدرک تحصیلی و رضایت شغلی دارای ضریب (۱۷/۰-) بود که منفی و معنی دار بود.
در هر مورد همبستگی بین جنبه‌های مختلف رضایت شغلی و سابقه کار، همبستگی‌های بدست آمده نشان دهنده ارتباط مثبت و معنی دار بین سابقه کار با احساس نسبت به کار و بین سابقه کار با ترفیع و ارتقاء مثبت و معنی دار ولی در سایر همبستگی مثبت ولی معنی دار نبود (۵).
زارعی (۱۳۸۰) در تحقیق خود پیرامون بررسی ارتباط میان تعهد سازمانی و رضایتمندی شغلی مسئولان و معلمان تربیت بدنی آموزشگاه‌های استان خراسان، به این نتیجه رسید که :
بین سابقه خدمت با رضایت شغلی مدیران و معلمان ارتباط معنی داری وجود ندارد.
بین سطح تحصیلات با رضایت شغلی مدیران و معلمان ارتباط معنی داری وجود ندارد.
بین سن و رضایت شغلی مدیران و معلمان ارتباط معنی داری وجود ندارد.
بین رضایت شغلی مدیران و معلمان ارتباط معنی داری وجود ندارد (۱۶).
طالب پور(۱۳۸۰) در تحقیقی پیرامون تحلیل و تبین نگرش‌های شغلی مدیران، کارکنان، کارمندان و اعضای هیات علمی دانشکده‌های تربیت بدنی کشور و ارتباط آنها با جو سازمانی انجام داد. یکی از هدفهای این تحقیق بررسی و ضعیت میزان رضایت شغلی مدیران، اساتید و کارکنان دانشکده‌های تربیت بدنی کشور بود. در این تحقیق ۵۲ نفرمدیر، ۸۱ نفر کارمند و ۶۸ نفر عضو هیات علمی شرکت داشتند. در پایان محقق به این نتیجه رسید بین ویژگی‌های جمعیت شناختی ویژگی‌های فردی و رضایت شغلی به جز تأهل رابطه معنی داری وجود نداشت (۱۸).
مجید وحیدیان رضا زاده در تحقیق خود با عنوان ارتباط بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی معلمین مرد تربیت بدنی به این نتیجه رسید که بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی نمونه تحت بررسی رابطه معنی داری مشاهده شد. بین رضایت شغلی از نوع کار با تعهد سازمانی رابطه معنی داری مشاهده شد. بین رضایت از سرپرست مافوق با تعهد سازمانی رابطه معنی داری مشاهده شد. بین رضایت از همکاران با تعهد سازمانی رابطه معنی داری مشاهده شد. بین رضایت از ارتقاء و ترفیع با تعهد سازمانی رابطه معنی داری مشاهده شد. بین رضایت از حقوق و مزایا با تعهد سازمانی رابطه معنی داری مشاهده نشد. بین سن، میزان تحصیلات و سابقه خدمت با رضایت شغلی و تعهد سازمانی ارتباط معنی داری مشاهده نشد(۳۳).
۲-۷-۲) تحقیقات خارج از کشور
تحقیقی توسط و زر مس و ایبراهیم^[۱۹۹] (۱۹۸۵) تحت عنوان مقایسه رضایت شغلی معلمان تربیت بدنی با سایر مربیان آموزشی کشور اردن در دانشگاه کالیفورنیای جنوبی انجام شد دراین تحقیق ۲۸۰ نفر از معلمین تمام وقت بصور تصادفی انتخاب شده بودند و از آنان خواسته شده بود که نظرات خودشان را در خصوص رضایت شغلی و یا عدم رضایت شغلی اعلام کنند، پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات، محقق به این نتیجه رسید که :
اختلاف معنی داری در رضایت شغلی بین معلمین تربیت بدنی و سایر معلمین وجود نداشته است. اختلاف معنی داری بین معلمین تربیت بدنی مناطق شهری و روستایی در مفهوم رضایت شغلی وجود داشت و معلمین تربیت بدنی مناطق روستایی از رضایت شغلی بهتری برخوردار بوده اند.
بین رضایت شغلی و متغیرهایی همچون سطح آموزش، تجربه، سن و جنس معلمان رابطه معنی دار و تاثیر گذاری حاکم نبود (۶۵)
گارسیا آلبرتو^[۲۰۰] (۱۹۹۸) در تحقیقی با عنوان مقایسه رضایت شغلی و عدم رضایت شغلی اساتید تربیت بدنی در کلمبیا و کاستاریکا و در دانشگاه ایالتی فلوریدا انجام دادند و به این نتیجه رسید ند که یکی از اختلافات مهم در تجزیه و تحلیل اطلاعات، ارتباطی است که بین عامل حقوق و رضایت شغلی بود. هدف اصلی این تحقیق مقایسه رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه‌های کارستاریکا و کلمبیا در زمینه‌های عملکرد رشد و ارتقای روابط انسانی خود کاری خط و مشی‌های مدیریت، تشخیص، مسئولیت، حقوق، سرپرستی و شرایط کاری بود. در این تحقیق۱۰۰ در صد از اساتید کاستریکا و ۸۷ درصد از اساتید کلمبیا از ۱۰ الی ۱۱ دانشگاه به دقت به مقیاس‌ها و شاخص‌های رضایت شغلی پاسخ دادند که اهم آنها عبارتند از:
اعضای هیات علمی در کلمبیا رضایت شغلی کمتری نسبت به اعضای هیات کاستریکا در ۹ متغیر از ۱۰ متغیر بجز حقوق دارند. اختلاف عمده در سیاستها و مدیریتها، تشخیص، سرپرستی و خودکاری بوده است.