نگاهی به هیروشیما؛ شهری که «صلح و دوستی» صادر می‌کند
در یکی از روزای گرم ماه اوت در «پارک یادواره صلح هیروشیما»، گل‌های نیلوفر آبی در دریاچه‌ای در دور و بر «زنگ صلح» از آب سر برآورده بودن. علم‌آموزان کلاس اول ابتدایی با کلاه‌های زرد خود در مراسم جشن اولین روز از مدرسه در صف‌های منظم وایس تاده بودن و نوای خوش موسیقی از همه دور و بر پارک به‌گوش می‌رسید.
در حالیکه علم‌آموزان منتظر نوبت خود واسه حرکت بودن، اژدهای آبی‌رنگی رو در آسمون دیدن که به سمت نیلوفرهای درون دریاچه با شتاب زیاد در حرکته.
گل‌های نیلوفرها آبی در کشور ژاپن جایگاه خاصی دارن. در همه معابد این کشور می‌ببینن که بودا روی گلبرگ‌های نیلوفر آبی نشسته س. چگونگی رشد این گل‌هایِ بسیار قشنگتر از درون لجنزار، نمادی از بوداست که با تحمل رنج‌ها و سختی‌های فراوون، روحش صیقلی یافته و در آخر به روشن‌دلی و جوونمردی رسیده.
اما گل‌های لوتوس در «پارک یادواره صلح هیروشیما» سمبل اتفاق دیگری هم بشمار می‌روند. اون‌ها بازتابی از رشد شهر هیروشیما از میونه دود و خاکستر هستن و نماینده تولد دوباره این شهر بشمار می‌روند.
«زنگ صلح»
در ماه اوت سال ۱۹۴۵ میلادی، در اواخر جنگ جهانی دوم، نیروی ارتش آمریکا با بمباران هسته‌ای شهر هیروشیما منتهی به کشته شدن ده‌ها هزار آدم بی‌گناه و غیرنظامی شد.
هیروشیما به یه بی آب و علف بزرگ تبدیل شده بود و محققان و خیلی از کارشناسان در اون زمان باور داشتن که از زمین‌های سوخته این شهر، دست کم تا ۷۰ سال هیچ‌گیاهی رشد نمیکنه و روی زندگی رو نمی‌توان در این همه خاکستر دید.
اما پس از اون، مجموعه‌ای از اتفاقات موجب شد تا هیروشیما بازم در طول تاریخ بمونه و داستان‌های الهام‌بخشی واسه مردم بسازه.
در اول باید به پاییز سال ۱۹۴۵ اشاره کرد، علف‌ها شروع کردن به جوونه زدن از زمین‌های سوخته؛ یعنی درست برخلاف چیزی که محققان اعلام کرده بودن. در تابستون سال بعد هم، خرزهره‌ها رشد کردن. بعد درختان کامفور (که خیلی از اون‌ها حدود یکصد سال عمر دارن) شروع کردن به شاخه دادن و برگ دادن و زنده شدن.
رشد گیاهان موجب قوت قلب مردم محلی شد.
جالبه بدونین که خرزهره و کامفور بعدا به‌عنوان گیاهان رسمی هیروشیما ثبت ملی شدن. به این خاطر که موجب برگشت زندگی به شهری سوخته شده بودن.
به طور همزمان، کمک‌های مردمی از سراسر کشور ژاپن و دیگه کشورای جهان به سمت هیروشیما سرازیر شد.
یه معبد در Wakayama Prefecture بتکده (پاگودا) خود که به قرن ۱۶ میلادی تعلق داشت رو به این شهر اهدا کرد تا فضای الهی شهر هم در کنار سرسبزی و زندگی رونق داشته باشه.
تصویر این معبد رو می‌تونید در عکس زیر ببینین که با رنگ نارنجی خود در میان درختان بسیار زیبای افرای قرمز خودنمایی می‌کنه. این معبد الان یکی از با صفاترین مناطق شهر هیروشیما حساب می‌شه.
یه معبد در Wakayama Prefecture بتکده (پاگودا) خود که به قرن ۱۶ میلادی تعلق داشت رو به این شهر اهدا کرد تا فضای الهی شهر هم در کنار سرسبزی و زندگی رونق داشته باشه.
اما قدم اصلی که موجب تولد دوباره شهر هیروشیما شد به ۶ اوت سال ۱۹۴۹ میلادی برمیگرده. در اون تاریخ دولت ژاپن، قانون ساخت شهر یادبود صلح هیروشیما رو در مجلس تصویب کرد.
این قانون، نتیجه تلاش دائمی مردم محلی، به‌خاص شهردار «سینزو هامای» بود.
در اولین جشنواره صلح هیروشیما در سال ۱۹۴۷ میلادی، هامای از همه شهرداران درخواست کرد تا با هم متحد شده و وحشت جنگ که بر پیکره این شهر سایه انداخته بود رو از بین برده و عوضش صلح، دوستی و آرامش رو در هیروشیما بگسترانند.
امیداواریم که پیام دوستی، صلح و آرامش هیروشیما در همه جهان گسترده شه.
پیرو این فراخوان، قانون ساخت‌وساز ۱۹۴۹ نه فقط واسه بازسازی شهر تصویب شد، بلکه مقرر گشت تا هیروشیما به نماد و یادواره‌ای از صلح و آرامش تبدیل شه.
واسه اولین بار در تاریخ جهان، یه شهر به‌طور کامل خود رو واسه گسترش صلح و آرامش وقف کرد.
این فرهنگ و باور هنوزم در میان شهروندان هیروشیما زنده و جاریه.
واسه اولین بار در تاریخ جهان، یه شهر به‌طور کامل خود رو واسه گسترش صلح و آرامش وقف کرد.
با این توصیفات، پارک یادمون صلح هم در مرکز شهر و در کرانه رودخانه موتویاسو ساخته شد.
این منطقه با مساحت حدودی ۰٫۱۲ کیلومتر مربع، الان محلی واسه نگهداری از مجسمه‌ها و امکانات مربوط به صلح هستن. یکی از مهمترین ساختمون‌های این مجموعه، موزه یادواره صلحه.
در سمت دیگه این ساحل هم، فرم اسکلتی از تالار گسترش صنعتی استانی هیروشیما بازم به قوت خود باقی مونده تا نمادی واسه پایان بخشیدن و ممنوع بودن به کار گیری اسلحه‌های هسته‌ای در جهان تبدیل شه.
بمباران هسته‌ای هیروشیما، در بالای گنبد این بنا اتفاق افتاده و ازاین‌رو، به خاطر قرار گرفتن در کانون مرکزی انفجار، به طور کاملً ویرون نشد.
تالار گسترش صنعتی استانی هیروشیما
مردم محلی ژاپن، بنای یادمون صلح هیروشیما رو «گنبد بمب هسته‌ای» یاد می‌کنن.
این بنا، نماد اهمیت موندگاری صلح در جهان بشمار می‌رود. هیچ بنا یا سازه‌ی دیگری در جهان مانند این ساختمون نیس.
البته جا داره اشاره کنیم که در سال ۲۰۱۶ میلادی، یادمون صلح هیروشیما در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت و بالغ بر یه میلیون گردشگر از اون دیدن کردن.
واژه «صلح» رو می‌تونید در سراسر شهر هیروشیما ببینین.
بلوار صلح، یه خیابون ۴ کیلومتریه که دو طرف اونو درختان و چراغ‌های سنگی مزین کرده‌ان. در همین خیابون، پارک یادمون صلح، دروازه صلح، و مجموعه‌ای از طاق‌های شیشه‌ای با ارتفاع ۹ متری قرار دارن که به کلمه «صلح» در ۴۹ زبون مختف منقوش هستن.
در بلوار صلح هیروشیما طاق‌های شیشه‌ای با ارتفاع ۹ متری قرار دارن که به کلمه «صلح» در ۴۹ زبون مختف منقوش هستن.
مسولین شهر هیروشیما در مورد سرسبزی و زیبایی شهر هیروشیما گفته‌ان که این واسه احترام به مردمیه که واسه بازسازی و شکل‌گیری دوباره هیروشیما همه تلاش خود رو به کار بستند و تا محقق شدن هدفشون از هیچ تلاشی فروگذار نکردن.
البته این‌ها تنها موارد مربوط به صلح در هیروشیما نیستن. علم‌آموزان ابتدایی و راهنمایی، به کمپ صلح برده می‌شن و واسه گردشگران هم نمایشگاه‌هایی در مورد گذشته هیروشیما هست تا همه در مورد ارزش و اعتبار صلح در جهان بیاموزند.
مرکز هنرهای معاصر هیروشیما به صورت هرساله به هنرمندانی که هماهنگی و آرامش رو گسترش میدن، جوایزی اهدا می‌کنه.
حتی رویدادهای هنری مثل کنسرت‌ها هم براساس صلح و پیام‌رسانی صلح و آرامش به جهانیان برگزار می‌شن.
مرکز هنرهای معاصر هیروشیما به صورت هرساله به هنرمندانی که هماهنگی و آرامش رو گسترش میدن، جوایزی اهدا می‌کنه.
استاندار هیروشیما در این‌باره گفته: هدف اصلی هیروشیما، فرستادن پیام آرامش به جهانیانه و واسه این‌منظور، سامانه‌ای در نظر گرفته شده تا به‌صورت دائمی از همه فعالیت‌هایی که هم جهت با صلح جهانی انجام می‌گیرند پشتیبانی و تشکر شه.
امیداواریم که پیام دوستی، صلح و آرامش هیروشیما در همه جهان گسترده شه.
اگه قصد سفر به این شهر قشنگتر و پر از دوستی رو داشتین، باید بدونین که با خاطره‌ای شیرین به شهر خود برمی گردین. علاوه بر ۶ رودخانه‌ای که در این شهر جاریه و تصاویر زیبایی رقم زده، رفتار ساکنین ان هم با گردشگران بامهربانیه. به‌طوری که خاطره اونو «اثر هیروشیما» می‌نامند که ماندگاره.
